Wolkenmannen

Als het even lukt, probeer ik voor te lezen voor het slapengaan. Dat doen we in mijn slaapkamer. Terwijl ik op de rand van mijn bed plaatsneem en het voorleesboek opensla, nestelt R. zich in mijn bed en trekt het dekbed tot onder haar kin om met volle aandacht naar mij te luisteren. Ze heeft weliswaar AVI uit en in groep 6 al het leesniveau van de middelbare school, toch lijkt juist zij het meest te genieten van het voorlezen.

J. is vaak wat rustelozer. Onder het voorlezen rommelt ze bij haar roze bureautje in haar eigen slaapkamer, komt dan weer terug om een plaatje in het boek te bekijken of trekt gekke bekken naar zichzelf in de spiegeldeur van mijn brocante, houten kledingkast. Luisteren doet ze ondertussen wel.
Die avond lees ik voor uit De Reuzenperzik van Roald Dahl. Over de avonturen die het jongetje James in de reuzenperzik beleeft met zijn insectenvrienden.
Geen moment wordt er raar opgekeken bij het verhaal over een perzik zo groot dat er een jongetje in past. Dat vriendjes wordt met een Ouwe-groene-Sprinkhaan, Juffrouw Spin, de Regenworm en de Duizendpoot… die kunnen praten, zingen, zich verwonderen en bang zijn.
Maar als de wolkenmannen het verhaal binnen komen zeilen, gaat er bij J. een wenkbrauw omhoog.

Als ik het hoofdstuk uit heb, zegt ze: ‘Waarom zijn het eigenlijk geen wolkenmensen?’
Ze heeft gelijk, waarom zijn het Wolkenmannen die hagelstenen maken? Het is me tijdens het lezen niet opgevallen, maar verrek. Dat slaat natuurlijk nergens op.
Een hoofdstuk verder zijn het diezelfde Wolkenmannen die met verf in de weer zijn om regenbogen te schilderen.
Weer een hoofdstuk verder lezen we over een Wolkenmannenstad, een mannenstad met een bijrol voor vrouwen en kinderen:
Er waren overal grotten in de wolk en aan de ingangen van die grotten stonden de vrouwen van de Wolkenmannen over kleine kachels gebogen met koekenpannen in hun handen, waar ze sneeuwballen in bakten voor het avondeten van hun echtgenoten.
Nou wordt het helemaal mooi zeg. Vrouwen achter het fornuis en de mannen aan het werk. En. Dat. Lees. Ik. Voor. In. 2022.
‘ Waarom is dat zo?’, vraagt J.
‘O’, zeg ik. ‘Dat komt omdat het een boek uit de jaren 80 is.’
Maar als ik later het boek bestudeer, zie ik dat Roald Dahl het al in 1961 heeft geschreven. Ik heb het zelf in de jaren 80 gelezen.

Omdat het Kinderboekenweek is, gaan we naar de plaatselijke boekhandel voor nieuwe kinderboeken. R. kiest het boek dat is bekroond met de gouden griffel 2022. Een verstandige keuze.
Met een gniffel denk ik terug aan de Wolkenmannen, want De Reuzenperzik kan dan een leuk, spannend en gek boek zijn, zoals alleen Roald Dahl dat kan schrijven… het is ook gedateerd. En het is mijn 5-jarige dochter die me daar fijntjes op wijst.